woensdag 8 augustus 2012

Tecoma stans

Tecoma stans (Gele Trompetbloeier)

Door de jaren heen is er veel gesteggel geweest over soortnamen. Dit kwam met name door kolonisten die planten verzamelden, zelf indeelden in plantengroepen of zelf de naam verzonnen. Zij waren natuurlijk niet de enige naamgevers, de Tecoma is hier een voorbeeld van.
Tecoma stans
Het geslacht Tecoma behoord tot de familie van de Trompetbloeiers, Bignoniaceae. Toen ik een aantal jaren geleden naar het tuincentrum ging voor een mooi bloeiende klimplant, kwam ik vaak de Campsis tegen. Tegenwoordig lees ik alleen maar Tecoma op de naamkaartjes van diezelfde plant. Het is één en dezelfde plant die ze nu gelijk trekken tot één soort, met uitzondering van enkele Chinese soorten, de Campsis grandiflora en de Campsis radicans. Campsis werd door enkele botanisten ook wel Bignonia genoemd (soort bestaat nog steeds) en de Tecoma de Stenolobium. Als laatste is ook nog een Zuid-Afrikaanse soort, Tecomaria capensis (Cape Honeysuckle) die gelukkig ook omgedoopt is tot het Tecoma geslacht.

De soort die ik nu beschrijf, de Tecoma stans, komt voor in Midden-Amerika waar hij soms als onkruid wordt beschouwd. Hoewel ik hem gefotografeerd heb in Zuid-Afrika, komen de meeste soorten daar niet voor. In Zuid-Afrika noemen ze hem meestal nog Tecomaria, maar Tecoma is een echt Mexicaans woord.
Stans betekend rechtop staand, de meeste van deze klimmers bloeien aan het eind van een klimstengel. De Tecoma stans heeft dan ook zijn bloemen vrijwel recht omhoog staan. Na de bloei vormt hij net als de rest van zijn familie lange peulen.
Bloemen van de Tecoma stans
Net als de Hedera (Klimop) heeft hij hechtwortels waarmee hij tegen bomen en muren kan klimmen. Deze soort bloeit fel geel, zie foto, andere soorten zijn er in het rood tot oranje. De bloemen trekken veel vogels en insecten aan, de Zuid-Afrikaanse soort trekt een klein vogeltje aan, genaamd de Hummingbird (Bij vogeltje). Soms moet je even geduld hebben met de bloei, maar als hij eenmaal bloeit heb je er lang plezier van.

Over het algemeen scheer ik de Campsis en de Tecoma over één kam, het enige onderscheid dat ik kan maken is dat de bloeikleur van de Campsis iets doffer is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten