Magnolia grandiflora – Grootbloemige Beverboom

Magnolia grandiflora – Grootbloemige Beverboom

Laats kreeg ik een plantenvraag, die ging over de Magnolia grandiflora. Het blad doet een beetje denken aan een ficus. Het grappige is dat ik deze boom een week later zag in een gigantisch tuincentrum en hem natuurlijk niet kon laten staan.
De Magnolia is vernoemd naar een leraar/ directeur van de botanische tuin in Montpellier. Deze tuin heb ik twee jaar geleden bezocht en is zeer de moeite waard om eens te bezoeken. Zijn soortnaam betekent met grote bloemen.
De Nederlandse naam Beverboom heeft hij gekregen, omdat de beschermbladeren van de bloemknoppen lijken op de staart van een bever. De Magnolia behoort tot de Magnoliaceae of Tulpenboomfamilie. Van het geslacht Magnolia bestaan zo’n driehonderd soorten. De Magnolia grandiflora komt oorspronkelijk uit Centraal Amerika en er bestaan meer dan vijftig cultivars van dit soort.

Het is een blad houdende boom met een zuilvormige groei. Hij wordt gemiddeld vijfentwintig meter hoog, maar er bestaan exemplaren van bijna achtendertig meter hoog. Zijn blad is lancetvormig, vijftien centimeter lang, glanzend groen aan de bovenzijde en licht behaard aan de onderzijde. Het blad bevat een dikke waslaag en is leerachtig, sommige cultivars hebben een rode gloed over zich heen.
Zijn soortnaam grandiflora zegt al genoeg, de bloemen kunnen wel vijfentwintig centimeter in doorsnede zijn. De bloem bestaat uit zes tot twaalf bloemblaadjes met in het midden een lang vruchtbeginsel met daarom heen zijn meeldraden.
De vrucht die ontstaat vind ik al een sierwaarde op zich. In het begin is dit een vlezige roze kegelvormige vrucht die later naar donker verkleurd. Uit deze vrucht steken de niervormige rode zaden die gegeten worden door eekhoorns en vogels. Zijn schors wordt veel gebruikt tegen reuma en malaria. Indianen geloofden erin dat als men onder deze boom in slaap viel, men nooit meer wakker werd. De Magnolia is zeer winterhard en heeft het hele jaar door zijn sierwaarde.