Heliconia

Heliconia

Uit de Zingiberiflorae (Gemberbloemigen) heb ik al eerder een geslacht besproken, zoals de Musa (Banaan), Strelitzia (Paradijsvogelbloem) en de Hedychium (Siergember).
Een andere opmerkelijke plant uit deze familie is de Heliconia. Misschien is zijn bloem al eens opgevallen in de bloemisterij, want als snijbloem wordt hij veel gebruikt.
Een grote overeenkomst binnen de Zingiberiflorae is dat zij bijna allemaal bestoven worden door de kolibrie. Echt veel over deze plant valt er niet te vertellen, maar zijn bloemen zijn betoverend.

Bloem Heliconia bihai

Heliconia bihai

De Heliconia is in elk tropisch land wel te bewonderen, vooral in Midden-Amerika en de Aziatische landen komt hij veel voor. Het geslacht telt ongeveer vijftig soorten en ontelbare cultuurvariëteiten. De soorten kan men onderverdelen in twee groepen, degene met hangende bloemen en de groep met rechtopstaande bloemen. Er bestaan soorten die zo’n dertig centimeter hoog worden, maar de meesten worden wel zo’n twee meter hoog. Voorheen behoorde de Heliconia bij de Bananenfamilie (Musaceae) wat ik echter niet helemaal begrijp. De Heliconia heeft bloemen die iets weg hebben van een vogel en heeft langwerpige bladeren op lange bladstelen. Door deze kenmerken is zijn verwantschap groter met de Strelitzia dan met de Musa.

Meeldraden uit schutblad

Heliconia rostrata

Heliconia rostrata

Heliconia stricta 'Jamacain'

Heliconia stricta 'Jamacain'

Heliconia hybride

Heliconia hybride

De betekenis van de naam Heliconia heeft hij te danken aan zijn prachtige bloemen. Hij is vernoemd naar de Griekse berg Helikon, in de Griekse mythologie waren de bewoners van deze berg de Muzen. Dit volk zou altijd jong en mooi blijven, net als de bloem van de Heliconia. De meeste soortnamen van de plant geven een beschrijving van de bloem, zoals ‘stricta’ rechtopstaand, ‘bihai’ scharen van de kreeft, ‘rostrata’ vogelbek en ‘psittacorum’ papegaai.

Heliconia psittacorum

Heliconia psittacorum

Heliconia psittacorum'Nadja'

Heliconia psittacorum'Nadja'

Heliconia’s hebben net als de meeste geslachten uit de Gemberfamilie wortelknollen. Zijn bladeren dienen vaak als beschutting en huisvesting voor insecten. Ook staan de bladeren in verschillende richtingen, om zoveel mogelijk licht te kunnen absorberen. De bloem- of schutbladeren hebben felle kleuren. Hieruit groeien de stamper en de meeldraden en bevatten binnenin de nectar die door kolibries wordt genuttigd (zie foto). S ’nachts willen vleermuizen de bloem ook wel eens bestuiven door zijn aanlokkelijke zoete nectar. Tegenwoordig zijn de kleinere cultivars te verkrijgen als kamerplant, meestal met oranje bloemen. Verder kan hij net als de Strelitzia gehouden worden als kuipplant, het enige verschil is dat hij minder tegen de vorst kan. Beneden de vijftien graden moet hij al naar binnen gehaald worden. Wanneer u de bloem tegenkomt bij de bloemist, zet hem dan als solitair in een vaas voor een spectaculair gezicht.