Polygala myrtyfolia – Vleugeltjesbloem
De Polygala myrtifolia is een groenblijvende struik die oorspronkelijk in Zuid-Afrika voorkomt. Zijn geslachtsnaam betekent letterlijk veel melk, eigenlijk melkafscheiding bevorderend. De plant werd ook wrel gegeven aan koeien, om de productie van melk te verhogen. De soortnaam myrtifolia betekent op Mirte gelijkende bladeren. De Polygala behoort tot het geslacht Polygalaceae, deze familie bestaat uit zeventien geslachten met ongeveer negenhonderdvijftig soorten.
Van het geslacht Polygala bestaan zo’n zeshonderd soorten met de cultivars meegerekend. In augustus tot oktober bloeit hij rijkelijk in Zuid-Afrika, daar wordt hij dan ook Augustusbossie genoemd.
De Polygala myrtifolia wordt gemiddeld één meter vijftig hoog, er zijn exemplaren gezien van wel vier meter hoog. Zijn uitlopers zijn groen met tegenovergesteld blad die als een spiraal om de stengel staan. Later verhouten de stengels waar zich de knoppen voor nieuwe uitlopers vormen. Het blad is ovaal en heeft een doffe waslaag over zich heen als bescherming tegen de zon. De bloemen hebben iets weg van de vlinderbloemigen, zoals bijvoorbeeld de peulgeslachten. Kenmerkend van de bloem zijn de twee grote paarse volgroeide kelkbladeren die lijken op vleugels. Verder bestaat de bloem uit drie onvolgroeide kelkbladeren waar de lange meeldradenbundel uit voorkomt. s'Avonds sluiten de vleugels/ volgroeide kelkbladeren zich en openen zich weer bij daglicht, op deze manier blijven de meeldraden beschermd. De Polygala myrtifolia kan het beste gehouden worden als kuipplant. Zelf heb ik hem in de volle grond staan, -8 tot -10 graden Celsius kan hij overleven mits hij op een beschutte plek staat. Wel zijn er geslachten die niet uit Zuid-Afrika komen die met gemak de -20 graden Celsius kunnen overleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten