Punica granatum – Granaatappel
Misschien kunt u de Punica oase reclame nog herinneren, de vruchtendrank met granaatappel. Van deze vrucht wordt sap en siroop gemaakt dat veel gebruikt wordt in nagerechten en cocktails. Deze siroop wordt ook wel grenadine genoemd. De granaatappel kan men wel een koninklijke vrucht noemen, in de geschiedenisboeken en in de meeste geloven wordt hij veel beschreven. De vrucht komt oorspronkelijk uit de omgeving van Perzië en is later verspreid naar Azië en de Middellandse Zee gebieden.
De naam Punica is afkomstig uit het oude Grieks en is benoemd door de Romeinen. Zij haalden de vrucht uit het noorden van Afrika, de plaats met de naam Carthago. De inwoners van deze plaats werden door de Romeinen Puniërs genoemd. Het fruit dat zij daar vandaan haalden noemden zij Punisch fruit, omdat uit deze streek het beste fruit vandaan kwam. De granaatappel noemden zij ‘pomma punica’ dat grof gezegd de beste appels betekent. Zelfs de handgranaat heeft zijn naam aan deze vrucht te danken.
 |
| Punica granatum |
 |
| Punica granatum |
Punica granatum is een bladverliezende boom die in goede omstandigheden acht meter hoog kan worden. Naarmate hij ouder wordt krijgt hij een grillige stam, daardoor prima geschikt om Bonsai boompjes van te kweken. Zijn blad is klein en smal en de uitlopende twijgen hebben een roodachtige gloed over zich.
De bloeiwijze is naar mijn mening spectaculair, in het voorjaar krijgt hij oranjerode bloemen met iets lichter gekleurde meeldraden. Omdat hij tweeslachtig is kan hij zichzelf bevruchten, er wordt ook wel gezegd dat zijn bloemen hermafrodiet zijn. Na de bloei vormt hij appelachtige vruchten met aan het uiteinde een soort kroontje. De vrucht bestaat uit cellen met daarin een zaadje omhuld door rood sappig vruchtvlees. Daar komt ook de naam ‘granatum’ vandaan en betekent korrelig met veel zaden.
 |
| Punica granatum 'Nana' |
Bij ons doet hij het uitstekend als kuipplant, een beetje vorst kan hij wel verdragen. Het enige nadeel is dat de zomers bij ons te kort zijn om vruchten te kunnen vormen. Er bestaan vele cultivars van dit soort, één daarvan is de dwergvorm Punica granatum ‘Nana’. Zelf heb ik deze cultivar in de volle grond staan, in de winter verdwijnt hij helemaal en komt in het voorjaar weer te voorschijn. In een warme zomer bloeit hij aan één stuk door. Dit soort wordt niet hoger dan tachtig centimeter, ideaal voor een kleine tuin. Zijn vruchten zijn iets minder zoet dan zijn grote broer. Overigens schijnt de granaatappel een ontzettend gezonde vrucht te zijn, de zaden hebben een oestrogene werkingen en het sap bevat sterke anti-oxidanten. De naam liefdesappel heeft hij gekregen, omdat hij in de tijd van de Romeinen al gebruikt werd bij hormonale kwesties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten